لابیاپلاستی با لیزر (همچنین به عنوان عمل جراحی پلاستیک، کاهش لگن منورا و کاهش لوبيون) يک روشعمل لابیاپلاستی برای تغيير مايع لابي (لوب داخلی) و لوبيا لوريا (لوبيا) است. دو دسته اصلی از زنان به دنبال جراحی زیبایی اندام تناسلی وجود دارد: کسانی که دارای شرایط مادرزادی مانند intersex و کسانی هستند که هیچ شرایط زمینه ای ندارند و ناراحتی فیزیکی را تجربه می کنند یا مایلند که ظاهر اندام های تناسلی خود را تغییر دهند، زیرا معتقدند که آنها در محدوده طبیعی قرار نمی گیرند . [1] اندازه، رنگ و شکل لگن ها به طور قابل توجهی متفاوت است و ممکن است در نتیجه زایمان، پیری و سایر حوادث تغییر کند. [1] شرایطی که توسط لابای پلاستیک مورد خطاب قرار می گیرند شامل نقص مادرزادی و اختلالاتی نظیر آترزی واژن (عدم عبور واژن)، آگنز مولرین (رحم ناقص و لوله های فالوپ)، شرایط اینترسکس (خصوصیات جنسی و جنسی در فرد). و گسستن و کشیدگی کمر لگن ناشی از زایمان، حادثه و سن. در یک واژن پلاسمایی مجدد جنسیتی مردانه به زن برای ایجاد یک neovagina، لکوپلاستی لوبیا ایجاد می کند که در آن زمان هیچ یک از آنها وجود نداشت. یک مطالعه سال 2008 نشان داد که 32 درصد زنان مبتلا به این روش برای مقابله با اختلالات عملکردی اقدام کردند. 31 درصد برای اصلاح اختلالات عملکردی و به دلایل زیبایی شناختی؛ و 37 درصد تنها به دلایل زیبایی شناختی [2] با توجه به بررسی 2011، رضایت کلی بیمار در محدوده 90-95 درصد قرار دارد. [3] ریسک شامل زخم دندان، عفونت، خونریزی، تحریک و آسیب عصبی است که منجر به افزایش یا کاهش حساسیت می شود. تغییر در الزامات جراحی لابیاپلاستی استرالیا که نیاز به زنان در مورد تغییرات طبيعی در طبيعی دارد، باعث کاهش 28 درصدی تعداد عمل جراحی شد. [4] بر خلاف بیمارستان های دولتی، جراحان زیبایی در عمل خصوصی مجبور نیستند از این قوانین پیروی کنند و منتقدان می گویند که ارائه دهندگان "بی شرمانه" برای انجام این روش برای زنان که نمی خواهند اطلاعات بیشتری در اختیار آنها قرار دهند، شارژ می شوند. مراقبتهای بعد از عمل لابیاپلاستی